شعر حاج غلامرضا سازگار به مناسبت شهادت حضرت امام باقر العلوم(ع)

کسی که بود شکافندۀ تمام علوم // هزار حیف که از زهر کینه شد مسموم

سر تو باد سلامت ایا رسول الله // وصِّی پنجم تو کشته شد ولی مظلوم

گهی به زخم زبان قلب حضرتش خستند // گهی به خانه اش از کینه خصم برد هجوم

بسان مادر و آباء رنج دیدۀ خویش // همیشه بود زحقّ و حقوق خود محروم

به غربت علی و خاندان اوسوگند // امام ما زجهان رفت با دلی مغموم

هماره قصّۀ مظلومی اش بخاک بقیع // بود زغربت قبرش برای ما معلوم

زدردهای نهانی که بود در دل او // کسی نداشت خبر غیر خالق قیّوم

حیات او همه با درد و رنج و غصّه گذشت // که بود ظلم به اولاد مصطفی مرسوم

نه طاقت است زبان را به وصف غم هایش // نه قدرت است قلم را مه تا کند مرقوم

بگو به امّت اسلام، این سخن (میثم) // به مرگ حضرت باقر یتیم گشت علوم